سن عاطفی چیست و چه تاثیری در زندگی دارد ؟

به گزارش آی‌زندگی، هر جامعه ای برای شاد زیستن نیاز دارد تا سن عاطفی افراد آن جامعه را پائین نگه دارد.
سن عاطفی، نشان‌دهنده حالات احساسی درونی و برداشت فرد از سن خودش است؛ دقت کنید سن احساسی، سن روحیات ماست و متاسفانه مشکل بزرگ مردم در اینجاست که بر این باور غلط هستیم که سن احساسی باید هم‌سرعت با سن شناسنامه‌ای بالا رود.
به‌طور مثال حتماً دیده‌اید با شروع بارندگی؛ آدم‌ها احساساتی جالب را تجربه می‌کنند، همه افراد این سیگنال‌های درونی را دریافت می‌کنند اما واکنش‌ها نسبت به آن کاملاً متفاوت است. این موضوع حتی در یک گروه‌های همسن هم دیده می‌شود؛ عده‌ای بی‌درنگ از خانه بیرون رفته و زیر باران با خوشحالی قدم می‌زنند. عده زیادی چند قدم به پنجره نزدیک‌تر شده اما زیر باران رفتن را برای سن خود زشت می‌دانند. تعدادی هم اصلاً علاقه خاصی نشان نمی‌دهند، چون فکر می‌کنند، سن‌شان از این حرف‌ها گذشته است.
برخی از کشور‌ها در تلاش هستند تا سن احساسی افراد را در حد معقول پایین بیاورند، زیرا برای شاد زیستن به آن احتیاج داریم؛ حال آنکه باور عمومی ما بر این است که هر کاری سنی دارد. به همین علت تستی تحت عنوان تست سن عقلی ابداع شد تا افراد با تکیه بر آن همواره بر شادابی ذهن و جسمشان مسلط باشند. محققان به این نتیجه بزرگ رسیده‌اند که برای داشتن عمر طولانی و سلامت در جامعه باید سن احساسی را حدود ۲۵-۱۸ سالگی حفظ کرد، آدمی هنگامی می‌میرد که سن احساسی به او بگوید که «تو دیگر پیر و از کار افتاده‌ای»

سن عقلی و شناسنامه‌ای فرمانبردار است و سن احساسی فرمانده مطلق است.
برای اینکه بهتر متوجه موضوع شویم وارد فضایی می شویم تا تفاوت میان افراد جامعه را بهتر لمس کنیم.فرض کنید که در پیاده روی شلوغی در حال قدم زدن هستید که ناگهان باران شروع به باریدن می کند. واکنش افراد چگونه خواهد بود؟ بعضی از آن‌ها رو به آسمان لبخند می‌زنند. بعضی کلافه می‌شوند و زیر لب غرغر می‌کنند. بعضی به سرعت خودشان را به سایبانی می‌رسانند. بعضی دیگر هم همانطور معمولی به راه‌شان ادامه می‌دهند. شاید واکنش‌های فراوان دیگری بتوان در بین افراد اطرافتان مشاهده کنید.این همان تفاوتی است که در سن عاطفی بین افراد یک جامعه به وجود آمده است و اصلاً هم ارتباطی به سن شناسنامه‌ای فرد ندارد. ممکن است جوانی را ببینید که از این تغییر ناگهانی هوا گریزان است اما پیرمردی را ببینید که با ذوق دست همسرش را گرفته و زیر باران قدم می‌زنند.

در رابطه با سن عاطفی، انسانها به دو دسته تقسیم بندی می شوند:

۱) انسان‌های اتیکتی یا برچسبی یا انگی

۲) انسان‌های اتیکی یا اخلاقی

انسان‌های اتیکتی افرادی هستند که به خود، دیگران و اشیاء یا پدیده ها برچسب یا انگ می‌زنند.

من دیگه پیر شدم .

من آدم جدی هستم .

من با کسی شوخی ندارم .

من آدم متعصبی هستم .

من آدم منظمی هستم .

من .

تو دیگه پیر شدی .

تو دیگه ریشات سفید شده .

تو دیگه مال این کارها نیستی .

تو درس نخوان هستی .

تو بی نظمی .

او لاغره .

او چاقه .

او بی تربیته .

اینکار زشته .

اینکار قشنگه .

و …

این افراد از سن عاطفی بالایی برخورداند و کمتر از زندگی لذت میبرند. و اغلب از سن شناسنامه ای پیرتر بنظر می رسند. این افراد از نظر عاطفی پیر هستند حتی اگر ۱۸ ساله باشند. اما انسانهای اتیکی یا اخلاقی از روح و روان سیال و انعطاف پذیر قابل توجهی برخوردارند و همه انسانها را با تمام ویژگیها و خصوصیات اخلاقی درک می کنند. آنها سعی میکنند با ذره بین اخلاق، انسانیت را در وجود افراد ببینند نه با چشم ظاهر بین، رنگ، نژاد، و مذهب، ملیت، قوم، قبیله، چاقی، لاغری، زشتی، زیبایی، و …

آنها هیچوقت درباره ظاهر افراد قضاوت نمی کنند.
آنها هیچوقت به کسی انگ نمی زنند.
آنها هیچوقت نه دیگران را قضاوت می کنند نه خود را
آنها هیچوقت خود را با کسی مقایسه نمی کنند.

آنها سعی می کنند به کارهای دیگران نه بخندند نه گریه کنند و نه تنفر بورزند، بلکه آنها را درک کنند. سن عاطفی این افراد بین ۱۸ تا ۲۵ سال است حتی اگر سن شناسنامه‌ای آنها ۸۰ سال باشد. این افراد کسانی هستند که از زندگی در هر شرایط و موقعیتی بیشترین لذت را می‌برند. افرادی که سن عاطفی پایین دارند، در هر سن شناسنامه ای یا مرتبه اجتماعی باشند همچنان کودک درونشان شاداب و سر زنده است مثلا به راحتی علیرغم مسن بودن ، با کودکان بازی میکنند لطیفه میگویند تفریح میکنند کتاب میخوانند فیلم میبینند هدیه می دهند براحتی گریه میکنند براحتی میخندند و بسرعت دیگران را می‌بخشند

اما افرادی که سن عاطفی بالایی دارند زود پیر شده اند ! حوصله بازی ندارند هدیه نمی دهند و ابراز احساسات نمیکنند گریه نمی کنند نمی خندند گوشه گیرند و قادر به بخشیدن دیگران نیستند. اما نکته مهم در تفاوت سن شناسنامه ای و سن عاطفی آنست که سن شناسنامه ای غیر ارادی * بالا می رود و دست خودمان نیست اما سن عاطفی اکتسابی است ؛ بعبارت بهتر ، *ارادی است و خودمان می توانیم این سن را بالا و پایین ببریم . پس برای پایین آوردن سن عاطفی و زنده کردن کودک درونمان خود باید تمرین کنیم و از سرزنش دیگران نهراسیم تا از زندگی در هر شرایطی حتی شرایط سخت اقتصادی از زندگی لذت ببریم.