به گزارش آی‌زندگی، اگر با نحوه عملکرد هورمون‌ها در دوران کاهش وزن آشنا باشید، می‌توانید راهکارهای بهتری را انتخاب کنید و به کاهش وزن بهتری دست پیدا کنید. در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد که در دوران کاهش وزن چه اتفاقی برای هورمون‌ها می‌افتد.
۱. نمی‌توانید فکر کردن به غذاها را متوقف کنید
آیا در دوران کاهش وزن احساس گرسنگی همیشگی دارید؟ این مشکل به گرلین برمی‌گردد که در معده ترشح می‌شود. وظیفه گرلین این است که از در اختیار داشتن منبع انرژی ثابت برای بدن مطمئن شود. پس وقتی که غذا نمی‌خورید، سیگنال‌های گرسنگی از روده به مغز می‌رسند تا شما را به فکر کردن درباره وعده غذایی بعدی وادار کنند. اما مشکل این است که ترشح گرلین فقط در موقعیت‌های خالی بودن معده افزایش پیدا نمی کند. وقتی وزن کمتر می‌شود، گرسنگی شدیدی در بدن به‌وجود می‌آید که محافظت از وزن جدید را بسیار دشوار می‌کند.
۲. وقتی غذا خوردن را شروع می‌کنید، دیگر متوقف نمی‌شوید
اگرچه ترشح گرلین باعث احساس گرسنگی می‌شود اما لپتین برای شکل‌گیری احساس سیری به‌وجود می‌آید. لپتین در سلول‌های چربی تولید می‌شود و وظیفه آن نیز نگهداری از منابع انرژی است. وقتی چربی کافی در بدن وجود داشته باشد، ترشح لپتین هم در سطح بالایی انجام می‌گیرد و شما هم از این وضعیت راضی هستید. اما وقتی که ذخایر چربی روبه‌کاهش می‌روند، ترشح لپتین هم کمتر می‌شود و درنتیجه در دوران کاهش وزن به‌راحتی نمی‌توان از غذا خوردن دست برداشت.
۳. ممکن است بخواهید بیشتر غذا بخورید
آیا می‌دانید که مواد مغذی دیرهضم مانند پروتئین و فیبر چگونه دستگاه گوارش شما را در فاصله بین وعده‌های غذایی اصلی سیر نگه می‌دارند؟ هورمونی در روده کوچک وجود دارد به نام کوله‌سیستوکینین (CCK) که همین کار را انجام می‌دهد. وظیفه CCK این است که سرعت تخلیه غذاها از معده به روده‌ها را کمتر کند. اما وقتی که کاهش وزن شروع می‌شود، روند عادی فعالیت‌های CCK مختل می‌شود و میزان ترشح این هورمون کاهش پیدا می کند.
۴. سرعت متابولیسم یا سوخت‌وساز بدن کم می شود
هورمون‌ها فقط به اشتها محدود نمی‌شوند، بلکه بر کالری‌سوزی هم تاثیر می‌گذارند. برای مثال، لپتین را در نظر بگیرید. لپتین علاوه بر این‌که به شما کمک می‌کند تا کمتر غذا بخورید، عملکرد تیروئید و همچنین متابولیسم بدن را هم در وضعیت مطلوب نگه می‌دارد. اما وقتی که پس از کاهش وزن لپتین هم کمتر می‌شود، سرعت متابولیسم یا سوخت‌وساز بدن هم کاهش پیدا می کند. به همین دلیل هم به‌منظور محافظت از وزن جدید باید کمتر غذا بخورید.
۵. ممکن است اندازه شکم بزرگ‌تر شود
این پیامد کاملا متناقض است. استرس ما را به غذا خوردن بیشتر وادار می‌کند، درحالی که رژیم‌های کاهش وزن خودشان استرس‌زا هستند. این روند هم می‌تواند پیامدهای ناخواسته‌ای داشته باشد، مانند چربی شکمی. چندین مطالعه نشان داده‌اند که رژیم‌های کاهش وزن سطح کورتیزول (هورمون استرس) را در بدن افزایش می‌دهند که مستقیما با چربی شکمی مرتبط است. بالا بودن سطح کورتیزول حتی می‌تواند عضله‌های کالری‌سوز را تجزیه کند و تاثیر منفی دیگری بر متابولیسم بدن بگذارد.
منبع: سلامت