بیماری لژیونر چیست و چگونه باید علیه آن مبارزه کرد؟

به گزارش آی زندگی و به نقل از nytimes، مقامات بهداشتی در نیویورک ضمن بررسی مرگ ۴ نفر از ۸ آلوده شده به بیماری لژیونر شواهدی مبنی بر وجود باکتری در شرق منهتن نیز به دست آورده‌اند.

سالانه ۱۰ هزار ابتلا به لژیونر در آمریکا گزارش می‌شود اما کارشناسان معتقدند به دلیل عدم تشخیص درست، تعداد گزارش شده‌ها کمتر از تعداد واقعی است.

بر اساس آمار از هر ۱۰ مبتلا به لژیونر یک تن جان خود را از دست می‌دهد.

لژیونر در اثر عفونت ناشی از باکتری لژیونلا ایجاد می‌شود که معمولاً در آب وجود دارد، اما زمانی که اجازه تکثیر به تعداد زیاد داده شود، به طور بالقوه خطرناک می‌شود.

این باکتری در منابع آب شیرین مانند دریاچه‌ها و نهرها رایج است، اما معمولاً فقط در سیستم‌های آبی ساخته دست بشر که محیطی گرم برای رشد و گسترش باکتری‌ها فراهم می‌کنند، به یک نگرانی بهداشتی تبدیل می‌شود.

افراد در صورت تنفس قطرات کوچک آب حاوی لژیونلا در حین دوش گرفتن، استفاده از جکوزی یا صرفاً زندگی خود در ساختمانی با مخزن بزرگ آب گرم، برج خنک کننده یا سیستم لوله کشی پیچیده، مانند هتل، می‌توانند آلوده شوند.

دکتر الیوت دازنبروک، متخصص بیماری های تنفسی در کلینیک کلیولند گفت بیمارستان، مرکز مراقبت طولانی مدت، ساختمان اداری یا مدرسه محل تولید باکتری مذکور است.

برخی از مطالعات همچنین نشان داده‌اند که افرادی که در حمل‌ونقل کار می‌کنند دو برابر کارگران غیرحمل‌ونقلی به بیماری لژیونر مبتلا می‌شوند، احتمالاً به این دلیل که باکتری‌ها می‌توانند در مخزن مایع برف پاک کن خودرو در صورت رقیق شدن با آب معمولی تکثیر شده و رانندگان وقتی روی شیشه جلو پاشیده می شود آن را تنفس کنند.

دکتر دازنبروک گفت مه حاوی باکتری می تواند میکروسکوپی باشد، بنابراین شما واقعا نمی‌توانید آن را هنگام نفس کشیدن ببینید یا احساس کنید.

وی افزود اکثر مردم حتی اگر در معرض باکتری قرار بگیرند، بیمار نمی‌شوند اما افراد مسن و کسانی که از قبل شرایطی دارند، بیشترین احتمال ابتلا به عفونت را دارند.

به گفته وی اگر آلوده شوید، علائم معمولاً 2 تا 14 روز پس از مواجهه ظاهر می‌شوند. ممکن است تب 40 درجه یا بیشتر و همچنین لرز، سرفه، سردرد یا ضعف و خستگی کلی داشته باشید.

دکتر دازنبرک گفت برخلاف سایر عفونت‌های ریوی، افراد مبتلا به لژیونر ممکن است علائم گوارشی دیگری مانند حالت تهوع یا اسهال داشته باشند. این بیماری در هفته اول پس از بروز علائم به تدریج بدتر می‌شود و بسیاری از بیماران در بیمارستان بستری می‌شوند.

گاهی اوقات باکتری لژیونلا می‌تواند باعث بیماری کمتری به نام تب پونتیاک شود که در آن علائم به تب و بدن درد محدود می‌شود. طبق گفته C.D.C، این موارد معمولاً نیازی به درمان ندارند و در کمتر از یک هفته خود به خود برطرف می شوند.

به گفته دکتر دازنبروک، عفونت لژیونلا در تابستان و اوایل پاییز شایع‌تر است، زمانی که افرادی که در بلندمرتبه‌ها زندگی می‌کنند بیشتر از تهویه مطبوع خود استفاده می‌کنند و نیاز به استفاده از برج‌های خنک‌کننده ساختمان‌ها دارند.

میزان عفونت لژیونرها در میان افراد مسن، سیاه پوست و افراد کم درآمد بالاتر است، که احتمال بیشتری دارد در مسکن های ضعیف با رشد گسترده تر لژیونلا زندگی کنند. (هوای مرکزی در خانه‌های خصوصی و واحدهای تهویه مطبوع پنجره‌ای و همچنین واحدهای خودرو، از آب برای خنک کردن هوا استفاده نمی‌کنند، بنابراین معمولاً خطری برای رشد لژیونلا ندارند.) بیماران تقریباً هرگز باکتری‌ها را به افراد دیگر منتقل نمی‌کنند. دکتر دازنبرک گفت، اگرچه محققان تعداد انگشت شماری از استثنائات نادر را ذکر کرده‌اند.

اگر بیش از 50 سال سن دارید، سیگار می‌کشید یا بیماری تنفسی طولانی مدت دیگری مانند بیماری مزمن انسدادی ریه یا آمفیزم دارید، بیشتر در برابر عفونت آسیب پذیر هستید.

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند – به دلیل پیوند عضو، سرطان، دیابت یا H.I.V. – و کسانی که اخیراً در هتل، بیمارستان یا خانه سالمندان اقامت داشته‌اند نیز ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری لژیونر باشند.

راه‌های مقابله با لژیونر

می‌توانید با تمیز کردن منظم سرهای دوش، شیرآلات، جکوزی‌ها و مرطوب‌کننده‌ها، خطر ابتلا به لژیونرها را در خانه کاهش دهید. هیچ راهنمایی فعلی در مورد اینکه چند وقت یک‌بار خانواده‌ها باید این کار را انجام دهند وجود ندارد، اما اگر فکر می‌کنید ممکن است در معرض خطر باشید، کشتن باکتری لژیونلا نسبتاً آسان است: برای حمام یا شیر آب، با جدا کردن سر دوش یا قسمت انتهایی آن شروع کنید. شیری که حاوی یک دیسک صفحه مشبک است. رسوب آهک و باقی مانده های دیگر را پاک کنید. سپس قطعه را در آب جوش یا محلول شیمیایی خیس کنید تا به از بین بردن باکتری کمک کند. برای جکوزی ها از مواد شیمیایی که مخصوص ضدعفونی طراحی شده اند استفاده کنید و برای مرطوب کننده خود از سفید کننده رقیق شده یا محلول پراکسید هیدروژن استفاده کنید. برای ماشین شما، C.D.C. مایع پاک کننده شیشه جلوی رقیق نشده را توصیه می کند که حاوی مخلوطی از ضد یخ، حلال و مواد شوینده است که برای رشد باکتری ها ناسازگار هستند.

{ بیماری لژیونر  Legionnaires’ disease یا Legionellosis نوعی از بیماری سینه‌پهلو (پنومونی) است که توسط باکتری‌های گرم منفی هوازی از سرده لژیونلا و به‌خصوص گونه لژیونلا پنوموفیلا ایجاد می‌شود. علائم بالینی در ابتلا با گونه‌های دیگر خفیف بوده و شبیه به آنفلوانزا است ولی در گونه پنوموفیلا سینه‌پهلوی حاد بروز می‌نماید. این بیماری نام خود را از شیوع و همه‌گیری آن در ژولای ۱۹۷۶ در فیلادلفیا گرفته‌است، در آن سال در همایشی که توسط سربازان قدیمی گروه لژیون آمریکایی در هتلی برگزار شده بود ۱۸۲ نفر به سینه پهلوی حاد مبتلا شدند که ۸۲ نفر آن‌ها فوت نمودند. در ژانویه ۱۹۷۷ عامل ایجادکننده این همه‌گیری مشخص شد و باکتری آن را لژیونلا، و گونه را لژیونلا پنوموفیلا نام نهادند. اکثر مبتلایان را اشخاص مسن و میانسال تشکیل می‌دهد. این بیماری معمولاً به صورت انفرادی مبتلا می‌نماید ولی همه‌گیری‌های آن در اکثر مواقع در فصل تابستان و اوائل پائیز دیده می‌شود برطبق آمار مختلف سالیانه بین ۸ الی ۱۸ هزارنفر در آمریکا به این بیماری مبتلا می‌شوند. در یک بررسی ده ساله، بیش از ۳۲۰۰۰ ابتلای انفرادی و ۶۰۰ همه‌گیری گزارش شده‌است. این باکتری یکی از علل بروز عفونت‌های بیمارستانی است.}