به گزارش آی‌زندگی، موز برای کاهش تورم، محافظت در برابر ابتلا به دیابت نوع ۲، کمک به کاهش وزن، تقویت سیستم عصبی و کمک به تولید گلبول‌های سفید شناخته شده است، همه اینها به دلیل سطح بالای ویتامین B۶ موجود در موز است.
موز سرشار از آنتی اکسیدان است که می تواند از رادیکال های آزاد که ما هر روز با آنها در تماس هستیم، از نور خورشید گرفته تا لوسیونی که روی پوست خود می گذارید، محافظت کند.
به نقل از بهداشت‌نیوز، موز برای قلب شما نیز مفید است. موز مملو از پتاسیم، یک ماده معدنی و الکترولیت است که بار الکتریکی کوچکی را حمل می کند. به این ترتیب، پتاسیم یک سیگنال الکتریکی به سلول‌های عصبی می‌فرستد که سپس برای حفظ ضربان قلب و انقباض عضلات شلیک می‌کند. همچنین به حفظ تعادل آب در سلول های بدن کمک می کند. محتوای بالای پتاسیم و سدیم کم موز همچنین ممکن است به حفظ سلامت سیستم قلبی عروقی و جلوگیری از فشار خون بالا کمک کند.
مصرف زیاد نمک فشار خون را افزایش می دهد که می تواند منجر به بیماری قلبی شود، در حالی که مصرف زیاد پتاسیم می تواند به آرامش رگ های خونی و دفع سدیم کمک کند و در عین حال فشار خون را کاهش دهد.
موز به دلیل سطوح بالای تریپتوفان که بدن آن را به سروتونین تبدیل می کند، می تواند برای غلبه بر افسردگی مفید باشد. تریپتوفان یک آمینو اسید ضروری است که بدن برای کمک به تولید سروتونین و ملاتونین استفاده می کند – ترکیبی که به تنظیم خواب کمک می کند.
به علاوه، ویتامین B۶ می تواند به خواب بهتر کمک کند و منیزیم به آرامش عضلات کمک می کند.
موز می تواند به هضم غذا و کاهش وزن کمک کند. رژیم غذایی سرشار از فیبر موز و سایر غذاهای سالم می تواند از سلامت روده حمایت کند. موز یک غذای عالی برای کاهش وزن است زیرا طعم شیرینی دارد و سیر کننده است که به کاهش هوس کمک می کند.
موز به ویژه دارای نشاسته مقاوم است که نوعی فیبر رژیمی است. نشاسته مقاوم موجود در موز ممکن است از سلامت روده حمایت کرده و به کنترل قند خون کمک کند. نشاسته مقاوم باعث افزایش تولید اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه در روده می شود که برای سلامت روده ضروری هستند.
موز می تواند یک میان وعده مفید در طول ورزش باشد. برای تامین انرژی و الکترولیت ها، موز می تواند موثرتر از نوشیدنی های ورزشی باشد.
موز ممکن است سرشار از کلسیم نباشد، اما همچنان برای قوی نگه داشتن استخوان ها مفید است. موز حاوی مقدار زیادی فروکتولیگوساکارید است. اینها کربوهیدرات های غیر گوارشی هستند که پروبیوتیک های دوستدار گوارش را تشویق می کنند و توانایی بدن برای جذب کلسیم را افزایش می دهند.
برخی شواهد نشان می دهد که مصرف متوسط موز ممکن است در برابر سرطان کلیه محافظت کند. زنانی که بیش از ۷۵ وعده میوه یا سبزیجات در ماه می خورند، خطر ابتلا به سرطان کلیه را تا ۴۰ درصد کاهش می دهند و موز به ویژه موثر است. زنانی که چهار تا شش موز در هفته می‌خورند، خطر ابتلا به سرطان کلیه را به نصف کاهش می‌دهند.
موز ممکن است در پیشگیری از سرطان کلیه مفید باشد زیرا سطح بالایی از ترکیبات فنلی آنتی اکسیدانی دارد.
اگر در حد اعتدال مصرف شود، عوارض جانبی قابل توجهی در ارتباط با خوردن موز وجود ندارد. با این حال، خوردن بیش از حد موز ممکن است باعث سردرد و خواب آلودگی شود. چنین سردردهایی ناشی از “اسیدهای آمینه موجود در موز است که رگ های خونی را گشاد می کند.” موز بیش از حد رسیده نسبت به سایر موزها حاوی این آمینو اسیدها بیشتر است. موز همچنین می‌تواند به دلیل مصرف زیاد تریپتوفان باعث خواب آلودگی شود.
موز میوه ای شیرین است، بنابراین خوردن بیش از حد و رعایت نکردن شیوه های بهداشتی مناسب دندان می تواند منجر به پوسیدگی دندان شود. آنها همچنین حاوی چربی یا پروتئین کافی نیستند که به تنهایی یک وعده غذایی سالم یا یک میان وعده موثر بعد از تمرین باشند.
خوردن موز فقط در صورت مصرف زیاد خطرناک می شود.