به گزارش آی زندگی، گربه پالاس یکی از نایاب ترین گربه‌های جهان است که بومی آسیای میانه بوده و کمی بزرگتر از گربه خانگی است.
این نوع گربه حدود ۶۰ سانتی‌متر طول (بدون احتساب دم ۲۵ سانتی‌متری‌اش) و به‌طور متوسط ۳٫۶ کیلوگرم وزن دارد. رنگ موهای بدن‌اش خاکستری روشن یا زرد تیره همراه با نوارهای عمودی است که گاهی در میان موهای انبوه و متراکم بدن، دیده نمی‌شوند.
این گربه شکل‌های گوناگونی دارد که آن را از دیگر گربه‌سانان متمایز می‌سازد. چشمان گرد این جانور، برجسته‌ترین ویژگی‌اش به‌شمار می‌آید. پاهایش کوتاه هستند، سرین‌اش نسبتاً بزرگ است و موهایش بلند و انبوه هستند.
گربه نایاب بعدی گربه ماهیگیر، جانوری با جثه متوسط و نیرومند با موهای کوتاه و بسیار زبر است.
موفرش گربه ماهیگیر از دو لایه تشکیل شده‌است، یک لایه موی کوتاه متراکم و نفوذناپذیر و پوششی بلندتر از موهای محافظ. رنگ بدنش خاکستری جوگندمی، که اغلب به قهوه‌ای زیتونی می‌زند. روی بدنش خالهای گرد تیره‌ای دارد؛ که در ردیفهای طولی قرار می‌گیرند. روی صورتش نوارهای سفیدی هست که از چشم تا تاج سر امتداد می‌یابد و شش تا هشت نوار تیره از پیشانی از روی تاج گذشته تا گردن می‌رسد. لکه‌های سفید آشکاری در پشت گوشهای گرد، کوچک و سیاه رنگش دیده می‌شود. سرش بزرگ و پهن و پوزه اش تا حدی کشیده‌است. عضلات سینه اش قوی و دمش نسبتاً کوتاه و در محل اتصال کلفت و ماهیچه‌ای است. اغلب گفته می‌شود که پاهای گربه ماهیگیر پره دار است اما این طور نیست. بین انگشتان غشایی نیمه تمام وجود دارد که از گربه وحشی یا اهلی بیشتر نیست. غلاف پوستی چنگالها را به ویژه در پاهای عقب کامل نمی‌پوشاند اما چنگالها کاملاً جمع می‌شوند. از گربه ماهیگیر دو زیرگونه توصیف شده که یکی در هند، آسیای جنوب شرقی و سوماترا به سر می‌برد و دیگری در جاوه و بالی. نام گونه این گربه به معنای زباد (سیوت) است. در زیستگاه‌های آبی مختلف از مردابهای حرا گرفته تا نیزارهای کنار رودخانه تا ارتفاع ۱۵۰۰ متر دیده می‌شود.
به نظر می‌رسد مناطقی را ترجیح می‌دهد که پوشش گیاهی انبوه نزدیک آب باشد. در جنوب آسیا از مالزی، بخش‌هایی از اندونزی و سریلانکا تا کوهپایه‌های هیمالیا در نپال پراکنده‌است. برای گرفتن ماهی، قورباغه، خرچنگ و حتی حلزون وارد آب می‌شود. مار، پرنده و پستانداران کوچک را نیز شکار می‌کند.
گربه نایاب بعدی گربه شنی است که در مناطق کویری و صحرا زندگی می‌کند.
وزن آن‌ها بین ۱٫۵ تا ۴٫۶ کیلوگرم است و اندازهٔ بدن آن‌ها نیز به ۳۹ تا ۵۲ سانتی‌متر می‌رسد. گوشهای گربه شنی از گربه پالاس تیزتر است و همچنین حساسیت شنوایی این گربه ۸ دسی‌بل بیشتر از گربه خانگی است. این گربه بیشتر مناطق استپی و بیابانی را برای زیست انتخاب می‌کند. این گربه در ایران در پارک ملی کویر، مناطق جنوبی کویر لوت در استان کرمان، محدودهٔ دو شاخ در منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ توران در استان سمنان، پناهگاه حیات وحش بختگان، منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ بهرام گور و منطقهٔ شکارممنوع درهٔ باغ بوانات در استان فارس، غرب پناهگاه حیات وحش عباس‌آباد و منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ موته در استان اصفهان زیست می‌کند و دشت ترکمن صحرا ، نواحی شمالی و خراسان رضوی دیده شده‌است. افزون‌بر آن پراکنش جهانی گربهٔ شنی شامل شمال آفریقا، عربستان تا ترکمنستان نیز می‌شود.
گربه نایاب بعدی گربه پاسیاه است که در برخی کشورهای آفریقایی مانند نامیبیا و افریقای جنوبی زیست می‌کند.
گربه نایاب بعدی گربه گوسفندی است که نام علمی آن سلکرک رکس است که به دلیل خزش خاص به گربه گوسفندی معروف است.
