روش‌های مناسب تنبیه کردن کودک را یاد بگیرید!

به گزارش آی‌زندگی،  تربیت فرزند یکی از مهمترین کارهای والدین در طول زندگی است. کار سخت و ظریفی که باید با نهایت صبر و حوصله صورت گیرد و در پی یک سلسله اقدامات و مهارتهایی، چنان کودک دلبندتان را تربیت کنید تا بتوانید یک عمر محصول خوب و پر ثمری را برداشت کرده و مورد استفاده خود و جامعه قرار دهیم. دنیای کودکان دنیای لطیف و پر فراز و نشیبی است که در آن احساس و هیجان و شوق تجربه کردن موج می‌زند. در عصر حاضر با توجه به گسترده شبکه‌های ارتباطی و تعاملات زیاد مجازی، داشتن مهارت تعامل با کودکان و فرزندان امری لازم و ضروری است.

به نقل از فارس، البته تشویق کردن کودکان نقش بسیار مهم و موثری در پیشبرد اهداف متعالی تربیتی دارد اما گاهی اوقات برای اینکه الزامات رفتاری و اخلاقی کودکان ثبات بیشتری به خود گیرد نیازمندیم تنبیهاتی را در نظر گیریم. البته منظور از تنبیه نه به معنای نگاه قهری و تحکم آمیز و همراه با خشونت و برخورد فیزیکی است بلکه استفاده از روش‌هایی خارج از این قواعد مزموم است که در عین حال که آسیب جسمی و روحی به کودک وارد نمی‌شود، اما می‌تواند او را در قبال اشتباه و ارتکاب به کاری غیر معمول، متنبه سازد.

فرزند شما باید بداند که رفتارهای بد، تنبیهاتی مانند منع تماشای تلویزیون، استفاده از تلفن همراه یا بازی در حیاط را به همراه خواهد داشت در گزارش پیشرو به شما مخاطبان گرامی آموزش می‌دهیم که چطور فرزندان خود را تنبیه کنید؛ با ما همراه باشید.

برخی از والدین زمانی که به هیچ نحو قادر به کنترل فرزند خود نیستند، ممکن است سراغ تنبیه بدنی بروند؛ اما سعی کنید خونسردی و دیدگاه مثبت خود را حفظ کنید؛ زیرا تنبیه بدنی عواقبی همچون غیر اجتماعی شدن،خشونت، جراحت و اختلال در سلامت ذهنی کودک را در پی خواهد داشت.  تنبیه بدنی هیچ جنبه کاربردی و موثری ندارد. زمانی که کودک شما کار خوبی انجام می‌دهد او را تشویق کنید.کودکان به دنبال تایید شما هستند.

جایگزین تنبیه بدنی کودکان توسط والدین

آماده باشید

اگر جایی می‌روید که ممکن است فرزندتان در آنجا بیش از حد شیطنت کند، یکی از اسباب بازی‌های او را همراه داشته باشید. اگر فکر می‌کنید گرسنگی موجب بد خلقی او می‌شود، غذای مورد علاقه او را همراه داشته باشید.

تنبیه بدنی عواقبی همچون غیر اجتماعی شدن،خشونت، جراحت و اختلال در سلامت ذهنی کودک را در پی خواهد داشت

اگر بی خوابی او ممکن است مشکل ساز باشد، قبل از رفتن به مهمانی او را بخوابانید. همیشه پیشگیری از بروز یک رفتار بد، بهتر از کنار آمدن با آن است.

قانون وضع کنید

شما باید قانون داشته باشید. هرچه اعضای خانواده بیشتر این قوانین را درک کنند و بدانند که عدم رعایت آنها چه عواقبی را در پیش دارد، مدیریت خانواده بهتر خواهد بود. در برخی موارد، استثنا قائل شدن به خصوص با فرزندان بزرگ تر اشکالی ندارد، اما وضع قوانین معقول و تعیین تنبیه الزامی است. قوانین و عواقب رعایت نکردن آنها را بنویسید و بر روی یک دیوار نصب کنید. این کار به ثبات قوانین کمک می‌کند.

ثابت قدم باشید

اگر قانون منزل شما می‌گوید بچه‌ها باید قبل از غذا دست‌های خود را بشویند، از انجام آن در هر بار اطمینان حاصل کنید. اگر اجرای قوانین مستمر نباشد، ادامه نخواهد یافت. بچه‌ها باید بدانند که قوانین و تنبیهات تعیین شده تغییری نخواهد کرد.

پیامد رفتار غلط را دنبال کنید

فرزند شما باید بداند که رفتارهای بد، تنبیهاتی مانند منع تماشای تلویزیون، استفاده از تلفن همراه یا بازی در حیاط را به همراه خواهد داشت. بچه‌ها باید بدانند که شکستن قوانین، پیامدهای خود را به همراه دارد. لازم نیست که به آنها گوشزد کنید؛ اجازه دهید تا خود تنبیه، قضیه را برای او روشن کند. در این مسیر جدی و مقاوم باشید.

گوش نکنید

گاهی بی اعتنایی به برخی از رفتارهای غلط، یک نوع تنبیه است. این واکنش در مقابل کودکان کم سن، به خوبی عمل می‌کند. در برابر کودکان که دائما به دنبال جلب توجه هستند، گاهی نادیده گرفتن بهترین واکنش است. شما می‌توانید گاهی در مقابل برخی از رفتارهای بد او که آسیبی در پی ندارد و فقط آزار دهنده است با بی اعتنایی به او نشان دهید که رفتار او هیچ تاثیری بر روی شما ندارد.

به او وقت فکر کردن بدهید

این عمل، یک ابزار موثر تربیتی است. به ازای هر یک سال سن، یک دقیقه به او وقت بدهید. او باید در این زمان، ساکت در یک گوشه یا روی یک صندلی بنشیند. طی این زمان با او حرف نزنید، این یک بخش بزرگ از تنبیه است؛ سپس به یک عذرخواهی کوچک از جانب او اکتفا کنید و موضوع را فراموش کنید.

زمانی را به خود اختصاص دهید

زمانی که خیلی عصبانی شده‌اید، دست نگه دارید. با یک بزرگسال دیگر یا یک دوست تماس بگیرید، تا 10 بشمارید و یا هر کار دیگری انجام دهید تا زمانی برای آرام شدن داشته باشید. بدین ترتیب دفعه بعد بهتر تصمیم می‌گیرید. شوخ طبعی نیز راه دیگری برای از بین بردن عصبانیت است.

تغییر مسیر

یک راه خوب برای جهت بخشیدن به اشتباه یک کودک بدرفتار، تغییر توجه اوست. مثلا کودک شما در میهمانی اسباب بازی فرزند دوستتان را می‌خواهد؟ توجه او را به یک عروسک دیگر جلب کنید. یا اگر در حال زد و خورد یا کشمکش هست، او را به اتاق یا محیط دیگری هدایت کنید.

بالغانه رفتار کنید

زمانی که کودک بیش از حد شیطنت می‌کند شما باید نقش فرد بالغ را بازی کنید، باید تمایل تنبیه بدنی را در خود سرکوب و خونسردی خود را حفظ کنید. بدانید که با تنبیه بدنی کودکان توسط والدین ممکن است دیگر قادر به کنترل او نباشید.

مهربان باشید

با کودکان خود ارتباط دوستانه برقرار کنید. این روش در منزل نیز موثر است. در مقابل رفتار غلط کودک خود، برخوردی توام با آرامش، شفاف و معقول پیش گیرید.

او را در آغوش بگیرید

کودکان رفتار غلط از خود نشان می‌دهند؛ زیرا آنها فقط کودک هستند، ولی والدین خوب فرزند خود را تادیب می‌کنند، اما این کار نباید منفی تلقی شود. تادیب به منزله آموزش رفتار درست است. پس از این آموزش، یک آغوش گرم به کودک نشان می‌دهد که هنوز برایتان دوست داشتنی است.

مطمئن شوید که او حرف شما را می‌فهمد

هنگام تادیب کودک خود شفاف صحبت کنید. در چشم‌های او نگاه کنید و با خونسردی و شمرده صحبت کنید. به او بگویید که چه کاری را باید انجام دهد ” غذای داخل بشقاب را بخور”، نگویید چه کاری نباید انجام دهد ”با غذای داخل بشقاب بازی نکن”. اگر همچنان به حرف شما گوش نمی کند، پیامدهای احتمالی را برای او توضیح دهید.

مذاکره کنید

زمانی که فرزند شما به سن مناسبی رسیده است، در مقابل او انعطاف پذیر باشید و درباره قوانین و تنبیهات با او مذاکره کنید. خواستن نظر بچه‌ها برای تعیین قوانین به قضاوت اخلاقی آنها می‌افزاید. سعی کنید با نگاه مهربانه و به دور از جنجال و هیاهو درباره رفتار او با کودک خود مذاکره و بحث کنید.نگاه مشفقانه شما در این حالت بسیار موثر خواهد بود.