به گزارش آی‌زندگی، بی‌اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی اغلب اختلالات خوردن مزمنی هستند که در سطح بالایی باهم مرتبطند، کسانی که اختلال بی اشتهایی عصبی دارند، بیش از حد گرسنگی می کشند و مقاومت بالایی در برابر داشتن وزن طبیعی و عادی خود دارند و ترس غیر منطقی از افزایش وزن خود دارند.
به نقل از میگنا، همچنین عوارض جدی از جمله سوء تغذیه، بیماری‌های قلبی- عروقی، کم شدن حجم مایعات بدن، اختلالات گوارشی، ناباروری و نشانه‌های دیگر را به همراه دارد، بسیاری از نوجوانان در دوره های کوتاهی وزنشان از حد معمول کمتر و یا بیشتر می شود البته همین که رشد به وضعیت ثابتی رسید غالب نوجوانان وزنشان را به کمک رژیم مرتب اصلاح می کنند البته گروه کمی چنین نمی کنند. در بعضی ازموارد هم این اختلال خوردن باعث پرخوری زیاد که منجر به چاقی مفرط می شود.
اغلب این افراد که دچار پرخوری عصبی هستند چیزهایی که در طی روز می‌خورند چون همراه با یک کار دیگر مثل بازی کردن يا تلویزیون دیدن می باشد را به یاد ندارند و تنها احساس سیری می‌کنند. این روش باعث می‌شود که آگاهی کمتری نسبت به غذا خوردن داشته باشند.
عوارض پرخوری اغلب اختلالات الکترولیتی، سوزش، خونریزی معده، اختلالات روده ای، فرسایش مینای دندان، کم شدن ضربان قلب، افت فشار خون و کاهش سرعت سوخت و ساز است.
پژوهش‌ها نشان می‌دهد نوجوانان در بیشتر موارد توجه خاصی به وزن و شکل بدن خود دارند و اغلب برای روبرو شدن با فشارهای بحرانی دوره بلوغ دیدگاه نادرستی نسبت به خوردن اتخاذ می‌کنند و این ممکن است مشکلات اختلال خوردن را ایجاد کند. و اما تکنیک درمانی که می توان برای بی اشتهایی نوجوانان در نظر گرفت:
۱- ورزش و تغذیه منظم : با تاثیری که روی افزایش اشتها دارد می تواند تا حدی روی وزن اثرگذار باشد و باعث افزایش وزن تدریجی شود. برای افزایش وزن، ورزش های قدرتی و مقاومتی مانند کار با وزنه و کش های مقاومتی توصیه می شود. این ورزش ها با افزایش حجم عضله باعث افزایش وزن می شوند.
۲- تخلیه فشار عصبی: از شخص نوجوان بخواهید بنشسیند و دستهای خود را مشت کند سپس با کمک بالشتک دست، شروع به ضربه زدن به بدن خود و همزمان ایجاد صدا نماید. ضربه زدن را از بالای سر تا پایین بدن شروع کند و به ترتیب در ادامه شانه ها، بازوها، قفسه سینه و کمر را ضربه بزند قدرت ضربه ها را هر میزان که خودش می خواهد تنظیم کند تکرار این تمرین تاثیر بسیار زیادی بر تخلیه فشارهای عصبی، استرس، اضطراب می گذارد. والدین میتوانند با در نظر داشتن خصوصیات و تغییرات رفتاری و تغذیه ای نوجوانانشان به آنها کمک کنند.