با شیوع بیماری کووید۱۹ ابتلا به دیابت در ایران افزیش یافتهپ؟

به گزارش آی‌زندگی، یک فوق‌تخصص غدد و متابولیسم، تعداد مبتلایان دیابت در جهان را بیش از ۵۰۰ میلیون نفر عنوان کرد و گفت: «با توجه به افزایش مبتلایان به این بیماری، احتمال می‌رود که در ۲۰ سال آینده این تعداد به بیش از ۷۰۰ میلیون نفر برسد. طبق آمار به دست آمده در ایران حدود شش‌ونیم میلیون نفر به بیماری دیابت مبتلا هستند که متاسفانه حدود نیمی از این افراد از ابتلا خود به بیماری دیابت اطلاع ندارند.

طبق آمار مربوط به مبتلایان به دیابت در کشور، آقایان حدود ۱۰درصد این افراد و خانم‌ها ۱۱درصد را شامل می‌شوند که اغلب بالای۴۰ سال سن دارند. به همین میزان که افراد مبتلا به دیابت داریم به همان میزان هم افراد مبتلا به پیش‌دیابت داریم، یعنی افرادی که میزان قندخون آنها بین ۱۰۰ تا ۱۲۵ است.»

دکتر محمدرضا مهاجری‌تهرانی، به برخی علل مهم افزایش دیابت اشاره کرد و گفت: «شیوع کووید۱۹ را می‌توان یکی از علل افزایش ابتلا به دیابت دانست، به طوری که در صورت ابتلا به بیماری کووید۱۹، احتمال بروز دیابت افزایش می‌یابد و برخی افراد هم به‌دلیل کم‌تحرکی ناشی از قرنطینه و نیز مراجعه کمتر به پزشک جهت انجام چکاپ روتین از ابتلا به دیابت خود بی‌اطلاع مانده‌اند یا پیگیر بیماری خویش نبوده‌اند.»

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در پایان گفت: «آمار ابتلا به دیابت در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است ولی در کشورهای توسعه‌یافته سیر نزولی طی می‌کند. متاسفانه اکنون در کشورهای در حال توسعه کمتر از ۳۰درصد، به امر کنترل دیابت توجه می‌شود در حالی که این آمار در کشورهای توسعه‌یافته به ۷۰درصد می‌رسد.

در ادامه دکتر سعید کلباسی، رئیس هئیت‌مدیره انجمن دیابت ایران، گفت: «دیابت در ایران متاسفانه از زمان شیوع بیماری کووید۱۹ روند صعودی را طی می‌کند. زیرا خود بیماری کرونا و داروهایی که برای درمان این بیماران استفاده می‌شود می‌توانند زمینه‌ساز ابتلا به دیابت شوند. با شیوع بیماری کرونا، تحرک افراد کاهش‌ یافته و همین موضوع، سبب بروز افزایش وزن و دیابت شده است. در نتیجه میزان نیاز افراد به استفاده از درمان‌های جدید و همچنین مصرف انسولین افزایش پیدا کرده است.»

این فوق‌تخصص غدد متذکر شد: «برای نزولی کردن روند دیابت و پیشگیری از ابتلا در کشور نیازمند توجه و عزم ملی به‌خصوص از سمت وزارت بهداشت، بیمه‌ها و رسانه‌ها هستیم که با اقدامات پیشگیرانه و آموزشی در سطوح مختلف مانند دانشگاه‌ها، شهرداری‌ها و سایر نهادها این زنگ خطر جدی را در جامعه به صدا درآوریم.»

_{منبع: سلامت}