به گزارش آی‌زندگی، تحقیقات جدید هشدار می‌دهد، که کودکانی که دعوای والدین خود را در حین جدایی یا طلاق می‌بینند، احتمال ترس از ترک شدنشان بیشتر است. و حتی اگر یک کودک با یکی از والدین یا هر دو احساس نزدیکی کند، این ترس هنوز هم می‌تواند سلامت روانی او را در تضعیف کند. این یافته‌ها از مصاحبه با تقریبا ۵۶۰ کودک بین ۹ تا ۱۸ سال ناشی می‌شود. با والدین و معلمان نیز مصاحبه شده است.مصاحبه‌کنندگان ابتدا از کودکان پرسیدند که درگیری بین والدین آنها چقدر مکرر و شدید است؟ سپس آنها پرسیدند که بچه‌ها چقدر احساس می‌کنند که در وسط گیر افتاده‌اند – به عنوان مثال، توسط یکی از والدین خواسته می‌شود پیامی را به دیگری منتقل کنند. سرانجام، محققان می‌خواستند بدانند که آیا والدین آنها درباره یکدیگر سخنان بدی گفته‌اند؟
کاری اوهارا، استادیار تحقیق روانشناسی در دانشگاه ایالتی آریزونا در تمپه، گفت: ما دریافتیم که قرار گرفتن در دعوا، ترس کودکان از ترک شدن آنها توسط یک یا هر دو والدین را به دنبال دارد. به نوبه خود، بر اساس مصاحبه با بچه‌ها و معلمان آنها، کودکانی که ترس بیشتری از ترک شدن را گزارش کردند، بیشتر احتمال دارد که ۱۱ ماه بعد مشکلات روانی بیشتری نشان دهند. چنین مشکلاتی شامل احساس ناراحتی و / یا احساس اضطراب یا ترس عمومی است.
اوهارا گفت: با توجه به سلامت روان شرکت‌کنندگان هنگام شروع مطالعه، این بیش از حد انتظار بود. داشتن یک رابطه خوب با والدین باعث نمی‌شود بچه‌ها در هنگام درگیری‌های شدید والدین ترس از ترک شدن نداشته باشند. تیم اوهارا دریافتند که رابطه بین تعارض والدین و ترس از رها شدن بدون توجه به سن کودک کاملاً مشهود است، گرچه در میان جوان ترها بیشتر متداول است.
ارزیابی ۱۱ ماه به طول انجامید، بنابراین مشخص نیست که تاثیرات روانی ممکن است چه مدت دوام بیاورد. اوهارا گفت، اما در حال حاضر روشن است که به نظر نمی‌رسد که صرفاً یک والدین خوب بتواند از بچه‌ها در برابر تاثیر درگیری والدین محافظت کند. وی گفت: این تعجب‌آورترین یافته برای ما بود. والدین خوب، یک عامل محافظتی بسیار قوی و قدرتمند برای همه کودکان است، به ویژه پس از جدایی یا طلاق. اما براساس تحقیقات قبلی، ما می‌دانیم که تاثیر خوب فرزندپروری در خانواده‌های جدا شده / مطلقه پیچیده است. اوهارا افزود: این احتمال وجود دارد که اگرچه فرزندپروری خوب محافظتی است، اما ممکن است برای لغو اثرات منفی تعارض کافی نباشد.با این وجود، والدین می‌توانند در این مورد کاری انجام دهند: در مقابل بچه‌ها بحث نکنید و دعوا نکنید.
آنها می‌توانند این کار را به عنوان قرار دادن یک سپر برای محافظت از فرزندان خود در برابر درگیری تصور کنند. یک راهکار این است که به خود یادآوری کنند – شاید از یک برچسب یا یادآوری در تلفن استفاده کنند. و آنها می‌توانند بسیار مراقب باشند که چیزهایی نگویند تا فرزندان خود را گرفتار کنند، مثل اینکه باید یک طرف را انتخاب کند. به عبارت دیگر، هیچ بد دهنی و درخواستی از کودک برای جاسوسی یا انتقال پیام، نباید باشد. اوهارا گفت: همچنین برای والدین مهم است که اطمینان حاصل کنند فرزندانشان می‌دانند که اگرچه از هم جدا شده یا طلاق گرفته‌اند اما به مراقبت از آنها ادامه خواهند داد تا هرگونه ترس از ترک فرزند را از بین ببرند.
این یافته‌ها برای دکتر آن گلوینسکی، مدیر آموزش و روانپزشکی کودک و نوجوان در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس چندان تعجب‌آور نیست.وی یافته ها را ”بسیار محکم“ توصیف کرد و خاطرنشان کرد که تقریباً تمام تاثیر منفی طلاق را می‌توان به درگیری همسر سابق نسبت داد.
گلوینسکی گفت که والدین باید بدانند که فرزندپروری خوب پس از طلاق به معنای داشتن مشارکت در درگیری است و در صورت عدم توانایی در کنترل و کاهش تعارض، به دنبال کمک باشند.وی افزود: روش امتحان شده و واقعی کاهش تعارض، شیوه برقراری ارتباط بدون خشونت است.
منبع: سلامت