آی زندگی– به گفته کارشناسان، پیاده روی آهسته تر با افزایش سن همیشه یک علامت هشدار دهنده برای افزایش ضعف بوده که می تواند منجر به زمین خوردن و سایر ناتوانی ها شود. تحقیقات نوظهور در گروه‌های کوچکی از افراد مسن نیز نشان می‌دهد که آهسته‌تر راه رفتن از سال به سال ممکن است نشانه اولیه زوال شناختی باشد.
بر اساس مطالعات، این ممکن است به دلیل کوچک شدن هیپوکامپ سمت راست باشد، که بخشی از مغز است که با حافظه مرتبط است. اما همه نشانه‌های زوال شناختی زوال عقل (MCI) بعدی را پیش‌بینی نمی‌کنند – طبق گفته موسسه ملی پیری، تنها 10 تا 20 درصد از افراد 65 ساله یا بالاتر با اختلال شناختی خفیف یا MCI در طول سال آینده دچار زوال عقل می‌شوند.
این موسسه می گوید: در بسیاری از موارد، علائم MCI ممکن است ثابت بماند یا حتی بهبود یابد.
اکنون، یک مطالعه بزرگ و جدید روی تقریباً 17000 بزرگسال بالای 65 سال نشان می‌دهد افرادی که هر سال حدود 5 درصد کندتر یا بیشتر راه می‌روند در حالی که نشانه‌هایی از پردازش ذهنی کندتر را نیز نشان می‌دهند، به احتمال زیاد به زوال عقل مبتلا می‌شوند. این مطالعه روز سه شنبه در مجله JAMA Network Open منتشر شد.
تایا کولیر استاد و محقق دانشکده بالینی دانشگاه ویکتوریا، استرالیا، نوشت: این نتایج اهمیت راه رفتن را در ارزیابی خطر زوال عقل نشان می دهد.
مطالعه جدید گروهی از آمریکایی‌های بالای 65 سال و استرالیایی‌های بالای 70 سال را به مدت هفت سال دنبال کرد. یک سال در میان، از افراد شرکت‌کننده در این مطالعه خواسته شد تا تست‌های شناختی را انجام دهند که افت کلی شناختی، حافظه، سرعت پردازش و روانی کلامی را اندازه‌گیری می‌کرد.
کارهایی وجود دارد که می‌توانیم با افزایش سن انجام دهیم تا انقباض مغز را که همراه با پیری معمولی است، معکوس کنیم. مطالعات نشان داده اند که ورزش هوازی اندازه هیپوکامپ را افزایش می دهد و برخی از جنبه های حافظه را افزایش می دهد.
هیپوکامپ مسئول یادگیری، تثبیت خاطرات و جهت یابی فضایی است، مانند توانایی به خاطر سپردن جهت ها، مکان ها و جهت گیری ها.
در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 2011، تمرینات ورزشی هوازی، حجم هیپوکامپ قدامی راست را تا 2 درصد افزایش داد، بنابراین از دست دادن ناشی از افزایش سن در اندام یک تا دو سال معکوس شد. در مقایسه، افرادی که فقط تمرینات کششی انجام می‌دهند، در مدت زمان مشابه حدود 1.43 درصد کاهش داشته‌اند.
ورزش هوازی نوعی تمرین است که در آن ضربان قلب و تنفس افزایش می یابد، اما نه آنقدر که نتوانید به عملکرد خود ادامه دهید. انواع ورزش‌های هوازی می‌تواند شامل پیاده‌روی سریع، شنا، دویدن، دوچرخه‌سواری، رقص و کیک بوکسینگ، و همچنین تمام دستگاه‌های کاردیو در باشگاه محلی شما، مانند تردمیل، مربی بیضوی، قایق‌ران یا پله‌نورد باشد.