اگر در مورد کودکتان نگرانی دارید، اولین قدم شما باید مراجعه به پزشک اطفال برای غربالگری رشد باشد.
اگر فکر میکنید که فرزندتان اوتیسم دارد چه کاری باید انجام دهید
به گزارش آیزندگی، غربالگری باید شامل یک آزمون کوتاه از کودک، همراه با پرسشنامه والدین یا سرپرست در مورد رشد کودک در زمینههای زبان، حرکت، تفکر، رفتار و احساسات باشد. غربالگری نشان میدهد که آیا کودکی دارای “پرچم قرمز” برای اوتیسم یا سایر اختلالات رشدی است یا خیر.
اگرچه که کودک است که مورد ارزیابی قرار میگیرد، اما شما باید آماده شوید زیرا بیشتر پرسشنامهها به اطلاعاتی نیاز دارند که فقط شما میتوانید ارائه دهید. مطمئن باشید که موارد زیر را دارید:
• سوابق پزشکی کودک و خانواده نزدیک او
• اطلاعات در مورد عوامل خطر برای مسائل رشدی از جمله زایمان زودرس، قرار گرفتن در معرض سرب یا سایر آلایندهها، یا داروها یا بیماری در دوران بارداری
• تاریخچه رشد کودک شامل نقاط عطف (حرف زدن، اولین کلمات، غلت زدن، خزیدن، راه رفتن و غیره)
• تاریخچه رفتاری (رفتارهای اجتماعی، گفتار و زبان، روال بازی، علایق خاص، پاسخهای غیرمعمول به صداها، نورها و غیره، الگوهای رفتاری غیرعادی مانند تکان خوردن، اعمال تکراری، رفتارهای ظاهراً بی هدف و غیره)
بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که اوتیسم از نظر جسمی برای کودک خطرناک نیست و با گذشت زمان بدتر نمیشود. علاوه بر این، شانس بسیار خوبی وجود دارد که یک کودک زندگی شاد و سازندهای داشته باشد، به خصوص با صبر، حمایت، درمانها و خانوادهای دوست داشتنی.
با در آغوش گرفتن کودک و یادآوری اینکه هیچ چیز تغییر نکرده است، شروع کنید. آنها هنوز هم آدم فوقالعادهای هستند که همیشه بودهاند.
بعد:
• با مرکز محله خود تماس بگیرید. در مورد برنامههای مداخله زودهنگام و گروههای حمایت از اوتیسم محله خود بپرسید.
• با مداخله زودهنگام، انواع خدمات از جمله (اما نه محدود به) گفتار، بازی، و کاردرمانی شروع کنید. در بسیاری از موارد، مداخله زودهنگام شامل برنامههای درمانی پیش دبستانی، سال تحصیلی طولانی و غیره نیز میشود.
• با سایر والدین کودکان دارای معلولیت تماس بگیرید. متوجه خواهید شد که آنها گروهی متنوع هستند و هیچ کس دقیقاً جای شما نخواهد بود. اما بسیاری اطلاعات ارزشمندی برای به اشتراک گذاشتن در مورد برنامهها، درمانگران، معلمان، گروههای والدین، گروههای اجتماعی، رویدادها و موارد دیگر خواهند داشت.
• در مورد اوتیسم بخوانید. با طیف گستردهای از درمانها و برنامههای آموزشی موجود آشنا شوید.
• به خودتان زمان بدهید تا فکر کنید، صحبت کنید و استراحت کنید. اگر فرزندان دیگری دارید، حتما زمانی را برای گذراندن با آنها نیز اختصاص دهید.
منبع: سلامت