به گزارش آی‌زندگی، خطوط بتنی خاکستری خیابان و پنجره هایی که اشکال تکراری را الگووار پدید آورده اند… خطوط مستقیم یکنواخت تا جایی که چشم کار می کند چیز دلچسب زیادی را برای استراحت چشم ها باقی نمی گذارد.
ممکن است این، مشکلی سطحی به نظر برسد اما پژوهش ما نشان می دهد که نگاه کردن به چشم اندازهای شهری می تواند باعث سردردتان شود. در طی هزاران سال، مغز انسان طوری تکامل یافته که به طور موثری صحنه های طبیعت را پردازش کند. اما مناظر شهری به خاطر الگوهای تکراری ای که دارند برای مغز چالش آفرین هستند.
ژان باپتیست ژورف فوریه ی ریاضیدان نشان داد که ما به صحنه ها به مثابه چیزهایی متشکل از الگوهای راه راه با اندازه ها، جهت ها و موقعیت های مختلف که همه به هم اضافه شده اند، نگاه می کنیم. این الگوها عناصر فوریه نامیده می شوند.
در طبیعت، در اغلب موارد، عناصرِ با بسامد فضایی پایین (راه راه های بزرگ) کنتراست بالا و عناصرِ با بسامد بالا (راه راه های کوچک) کنتراست پایین دارند. ما این رابطه ی ساده بین بسامد فضایی و کنتراست را «قانون طبیعت» می نامیم. به بیان ساده، مناظر طبیعت راه راه هایی دارند که یکدیگر را خنثی می کنند، به همین خاطر وقتی به هم اضافه می شوند، هیچ راه راهی در تصویر دیده نمی شود.
اما در مناظر محیط شهری چنین چیزی نیست. مناظر شهری قانون طبیعت را زیر پا می گذارند: آن ها به خاطر استفاده متداول از المان هایی نظیر پنجره، پلکان و نرده، الگوهای منظم و تکرارشونده ایجاد می کنند. الگوهای منظم از این نوع به ندرت در طبیعت یافت می شوند.
از آن جایی که الگوهای تکراریِ معماری شهری قانون طبیعت را می شکنند، پردازش آن ها برای مغز دشوارتر است. و از آن جایی که پردازش مناظر شهری آسان نیست، نگاه به آن ها زیاد راحت نیست. بعضی الگوها همچون راه راه های پادری، فرش و پله برقی می توانند منجر به سردرد و حتی حملات صرع‌گونه شوند.
به طور کلی هنگامی که افراد به تصاویر ناخوشایند نظیر مناظر شهری نگاه می کنند، مصرف اکسیژن بالاتر است. و هنگامی که مصرف اکسیژن بیش از حد معمول باشد سردرد پدید می آید.
در نتیجه شاید وقتش رسیده باشد که قانون طبیعت در نرم افزارهایی که برای طراحی ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرد، گنجانده شود. یا این که طراحان داخلی به منظور جلوگیری از اضافه کردن راه راه های بی جهت، به طرح دیوارها و پرده ها تنوع بدهند.
منبع: روزیاتو