به گزارش آی زندگی و به نقل از دیلی میل، قرص ماینوکسیدیل بهتر از محلول آن موجب رشد مو می‌شود.
گزارش منتشر شده در نیویورک تایمز نشان می‌دهد دز پایین تجویز شده برای افراد به صورت قرص در بازیابی موهای از دست رفته تاثیر بیشتری نسبت به استفاده از محلول آنهم روزی دوبار دارد.
تعداد زیادی از محصولات با عنوان پیشگیری از ریزش مو در بازار با قیمت‌های قابل توجه فروخته می‌شود اما ماینوکسیدیل به صورت محلول بیشتر از سوی پزشکان به بیماران توصیه می‌شود.
ماینوکسیدیل به صورت لوسیون برای کمک به رشد مجدد موهای از دست رفته برای مردان در سال 1988 و برای زنان از 1992 مورد تایید رسمی قرار گرفت.
این دارو با استفاده از آنزیم‌های موجود در فولیکول‌های مو، رشد موهای جدید را تحریک می‌کند.
اما برای کار کردن باید به پوست سر برسد و بیماران اغلب دوست ندارند حداقل چهار ساعت در روز آن را روی سر خود بگذارند.
با این حال، پزشکان دریافته اند که وقتی دارو به صورت خوراکی به صورت قرص مصرف شود،به شکل فعالی تجزیه شده و باعث رشد مجدد مو می‌شود.
استفاده از قرص برای اولین بار توسط دکتر رادنی سینکلر، متخصص پوست در دانشگاه ملبورن استرالیا کشف شد و زمانی بود که یک بیمار زن مبتلا به «طاسی الگو» شروع به ایجاد راش آلرژیک به لوسیون کرد.
سینکلر برای بهبود این وضعیت، قرص‌های ماینوکسیدیل را به چهار قسمت تقسیم کرد و به جای آن به بیمار ارائه کرد.
دز کم به موهای او اجازه داد به رشد خود ادامه دهند، اما باعث ایجاد بثورات یا فشار خون – یکی دیگر از موارد مصرف دارو – نشد.
او از طریق آزمایش متوجه شد که این دارو زمانی که دز آن به یک چهلم قرص اصلی کاهش می‌یابد مؤثر باقی مانده و سپس شروع به تجویز آن کرد.
در سال 2015 پس از تجویز قرص به بیش از 100 زن ، یافته‌های خود را در یک نشست علمی در میامی ارائه کرد.
دکتر سینکلر بیش از 10000 بیمار را با قرص درمان کرده است.
اکنون دیگر پزشکان نیز از او پیروی کرده و دارو را برای بیماران مبتلا به «طاسی» تجویز می‌کنند.
البته برای کسانی که طاسی کامل هستند کارایی ندارد زیرا هیچ فولیکول مویی برای تحریک باقی نمانده است.
