چگونه شادی و نشاط را عضو خانواده کنیم؟

به گزارش آی‌زندگی، پدر و مادر بودن،‌ قبل از هر چیز، به این معناست که به کودک کوچک خود کمک کنید تا با آرامش، رشد و پیشرفت کند. اما چگونه می‌توان به کودک آموخت تا احساساتش را به خوبی مدیریت کند و در زندگی تعادل داشته باشد؟ به این نکات برای مدیریت احساسات در کودکان توجه داشته باشید:

نکات کلیدی برای همکاری با کودک در طول روز

بر اساس تحقیقات علوم اعصاب (نوروساینس)، آموزش مثبت کودک، شامل استفاده از توصیه‌هایی برای رشد کودک است که باید بر اساس احترام و عدم خشونت پایه‌ریزی ‌شود. گاهی اوقات، بین ۱ تا ۳ سالگی، واقعاً آسان نیست که واکنش‌های کودک کوچک خود را درک کرده و آن‌طور که باید واکنش نشان دهید.  کودک دراین سنین، در حالی که مغز و مهارت‌های حرکتی خود را تقویت می‌کند، گاهی اوقات بدون توضیح منطقی زیر گریه می‌زند، وسیله‌ای را می‌شکند یا به هردلیلی، جو را متشنج می‌کند. توصیه ما به شما این است که صبور باشید و به کودکتان خُرده نگیرید زیرا او هنوز نمی‌داند چگونه با احساسات خود کنار بیاید.

نقش شما، به عنوان والدین وی، این است که از او حمایت و به او کمک کنید تا احساسات خود را به بهترین شکل ممکن بیان کند و از طریق امنیت احساسی که به او می‌دهید، به وی آرامش ببخشید و به قولی خاطرش را آسوده نمایید. این مهم، می‌تواند از طریق ایجاد قوانین ساده انجام گیرد: ضربه زدن ممنوع! روی زمین انداختن وسایل ممنوع! …

حتی گاهی اوقات می‌توانید با لحن صدایتان خیلی از مسائل را به کودک بیاموزید. اگر کودک نوپای شما نتواند همه چیز را بفهمد، لحن صدایتان به او کمک می‌کند تا اهمیت اطلاعات را درک کند و بفهمد که به غیر از جیغ زدن می‌تواند به شکل دیگری نیز منظورش را بفهماند.

برای داشتن خانواده‌ای هماهنگ و یکدست، به زور متوسل نشوید

اگر درصدد هستید تا خانواده‌ای خوشبخت و به لحاظ روانی، سالم داشته باشید، باید از در گفتگو وارد شوید و دور زورگویی را خط قرمز بکشید! فرزند شما یک موجود کامل است و می‌تواند نیازهای شما را درک کند. توسل به اقتدار و زور، که از روش‌های تربیتی قدیمی محسوب می‌شود و احتمالاً از نیاکانتان به شما ارث رسیده ‌است، لزوماً پاسخ مناسبی برای تغییر رفتارهای کودکان نوپا نیست! و این با بی‌خیالی، کاملاً تفاوت دارد. اما توجه داشته باشید که تهدید سیستماتیک و پی‌درپی کودک به تنبیه و مجازات وی، باعث ایجاد ترس و سیاه‌نمایی می‌شود: «اگر به حرف من گوش نکنی، دسر بی دسر». جملاتی از این دست، واکنش‌های ضد و نقیضی از سوی کودک به همراه خواهد داشت. بهتر است فرزندتان را تشویق کنید تا عاداتش را تغییر دهد تا این‌که او را مجبور به انجام کاری نمایید. فراموش نکنید که با این روش،‌ دلبند شما رشد جسمی و روحی بهتری خواهد داشت!

اگر می‌خواهید والدین بهتری باشید، قبل از هرچیز از خودتان مراقبت کنید

حفظ نظم، هماهنگی و درنهایت آرامش در خانواده، به این معناست که قبول کنید باید برای خودتان نیز وقت بگذارید. لحظات استراحت که ممکن است به تنهایی یا دو نفره (همراه با همسرتان) سپری شوند، به شما این امکان را می‌دهد تا باتری‌های خود را شارژ کرده و به قول معروف تجدیدقوا کنید تا درنهایت، رفتاری آرام و دلنشین با فرزند خود در پیش گیرید. فراموش نکنید که وقتی شما به رفاه و آسایش خویش احترام می‌گذارید، تلویحاً به کودکتان نشان می‌دهید که برای او نیز احترام قائل هستید و همانطور که برای او ارزش قائلید، برای خودتان نیز کم نمی‌گذارید!

تربیت کودک یعنی نشان دادن مسیر زندگی به وی

در هر مرحله از رشد کودک، کودکان از رفتار و اعمال والدین خویش الگو می‌گیرند. بنابراین، لازم است تا با اجتناب از داد و فریاد و تنبیه، آسایش و سعادت آن‌ها را تامین نمایید چون در غیراین‌صورت آن‌ها شرطی می‌شوند و تربیت نخواهند شد مگر با توسل به زور و کتک! اما تربیت فرزند، همچنین به معنای احترام به سلیقه او، بدون تحمیل سلیقه والدین است. بنابراین شما در مقام والدین، لازم است این نکته را بپذیرید که هیچ کودکی کامل و بی‌نقص نیست و همه این حق را دارند که در زندگی مرتکب اشتباه شوند.

_{منبع: سلامت}