بزرگترین کارخانه جذب کربن جهان در آمریکا ساخته می‌شود

به گزارش آی‌زندگی، ایالت وایومینگ ایالات متحده قرار است از بزرگترین کارخانه جذب مستقیم کربن از هوا در جهان برای حذف کربن دی اکسید از جو میزبانی کند. این تاسیسات که “پروژه بایسن”(Project Bison) نام دارد، قرار است در سال آینده عملیاتی شود و با یک برنامه‌ریزی مدون، تا پایان دهه میلادی حاضر، فعالیت خود را افزایش دهد تا بتواند هر ساله ۵ میلیون تن CO۲ را جذب کند و آن را در زیر زمین محبوس کند.

به نقل از ایسنا، به گفته شرکت سازنده این تاسیسات موسوم به “کربن کپچر”(CarbonCapture)، “پروژه بایسن” به عنوان اولین کارخانه مقیاس پذیر جذب کربن مستقیم از هوا در ایالات متحده وارد عمل می‌شود. این شرکت مستقر در لس‌آنجلس با یک شرکت مستقر در دالاس موسوم به Frontier Carbon Solutions در این سرمایه‌گذاری همکاری کرده است تا کربن جذب‌شده را در زیر زمین محبوس کند و از ورود مجدد آن به جو جلوگیری کند.

ماشین‌های جذب مستقیم کربن از هوا، CO۲ اتمسفر را با جاذب‌های جامد جذب می‌کنند، سپس آن را در معرض حرارت قرار می‌دهند تا آن را به CO۲ غلیظ تبدیل کنند. این کربن دی‌اکسید غلیظ می‌تواند سپس در صخره‌های عمیق معدنی جاسازی شود یا به ‌وسیله روش‌های دیگر به طور دائمی حذف شود. از طرف دیگر، می‌توان آن را در اختیار تولیدکنندگان محصولاتی مانند سوخت و بتن نسل جدید قرار داد که از CO۲ تمیز استفاده می‌کنند.

“پروژه بایسن” در واقع مسیر استارتاپ بلندپروازانه دیگری در این حوزه به نام Switzerland’s Climeworks را دنبال می‌کند. این شرکت سال گذشته فعالیت خود را در اولین کارخانه جذب مستقیم کربن از هوا آغاز کرد که بزرگترین کارخانه در جهان در آن زمان را موسوم به اورکا(Orca) راه‌اندازی کرد که قادر به جذب ۴۰۰۰ تن CO۲ در سال بود. این شرکت در اوایل سال جاری، ساخت دومین کارخانه خود را که از اورکا بزرگتر خواهد بود، به نام ماموت(Mammoth) آغاز کرد که برای جذب سالانه ۳۶ هزار تن CO۲ طراحی شده است و طی چند سال آینده عملیاتی می‌شود.

این شرکت قصد دارد عملیات خود را گسترش دهد تا به حذف CO۲ در مقیاس مگاتون یا چند میلیون تن در سال برسد تا از حدود ۳۰ میلیارد تن کربن دی اکسیدی که هر ساله توسط فعالیت‌های انسانی تولید می‌شود، مقدار بیشتری را از بین ببرد. کلید دستیابی به این جاه طلبی‌ها یک معماری ماژولار است که به واحدهای جذب مستقیم خود اجازه می‌دهد تا روی یکدیگر قرار گیرند. رویکردی که شرکت “کربن کپچر” مشابه آن را در “پروژه بایسن” در پیش گرفته است.

شرکت “کربن کپچر” سیستم خود را با عنوان “عمیقا ماژولار” توصیف می‌کند. رآکتورها در ماژول‌هایی به اندازه یک کانتینر حمل و نقل قرار می‌گیرند که می‌توانند در چند طبقه چیده شوند. این امر، امکان ارتقای رآکتورها را به صورت جداگانه فراهم می‌کند. این ماژول‌ها را می‌توان با هم گروه‌بندی کرد تا منابعی مانند انرژی و گرما را به اشتراک بگذارند، سپس آن گروه‌ها می‌توانند برای تشکیل آرایه‌های غول‌پیکر گرد هم بیایند.

ایالت وایومینگ به دلیل دسترسی به منابع انرژی تجدیدپذیر و شرایط نظارتی آسان برای ذخیره‌سازی کربن، به عنوان محل پروژه بایسن انتخاب شده است. این کارخانه که هم اکنون در انتظار اخذ مجوز است، اولین کارخانه جذب مستقیم کربن از هوا خواهد بود که از چاه‌های کلاس IV برای ضبط کربن استفاده می‌کند و آن را به سفره‌های آب شور عمیق تزریق می‌کند. انتظار می‌رود عملیات جذب کربن آن در فاز اول از سال آینده آغاز شود و سالانه حدود ۱۰ هزار تن کربن از جو حذف شود.

“کربن کپچر” می‌گوید هیچ محدودیت عملی در مورد گسترش این پروژه وجود ندارد و قصد دارد این کار را ادامه دهد تا سالانه ۲۰۰ هزار تن کربن را تا سال ۲۰۲۶، یک مگاتن کربن را تا سال ۲۰۲۸ و سپس پنج مگاتن را تا سال ۲۰۳۰ از جو حذف کند. انتظار می‌رود که “پروژه بایسن” بزرگترین پروژه حذف کربن از اتمسفر در جهان باشد.

با این حال، زمانی که راه‌اندازی شود، ممکن است چند رقیب داشته باشد، چرا که جدا از تلاش‌های شرکت Climeworks در این حوزه، شاهد طرح‌هایی از استارتاپی لندنی به نام “برلیانت پلنت”(Brilliant Planet) برای جذب کربن در مقیاس گیگاتن با استفاده از جلبک‌ها و همچنین چشم‌انداز یک استارتاپ استرالیایی موسوم به “ساوترن گرین گس”(Southern Green Gas) برای جذب میلیاردها تن کربن در سال هستیم.دولت ایالات متحده میلیاردها دلار برای جذب کربن، با هدف توسعه شبکه‌های منطقه‌ای که می‌توانند به کاهش هزینه‌های قابل توجه این فناوری کمک کنند، سرمایه‌گذاری می‌کند.

البته هزینه چنین عملیاتی در حال حاضر بالا است و برای این که جذب کربن به یک سلاح پایدار در مبارزه با تغییرات آب و هوایی تبدیل شود، باید هزینه آن کاهش یابد. اولین کارخانه شرکت Climeworks کربن را با قیمتی در حدود ۶۰۰ دلار در هر تن حذف کرد، اما هدف آن این است که با افزایش مقیاس، این کار را با حدود ۱۰۰ دلار در هر تن انجام دهد، در حالی که سایر شرکت‌ها هدفشان حتی از این هم فراتر است.

شرکت “کربن کپچر” روی تأثیرات قانون کاهش تورم که اخیراً توسط دولت بایدن تصویب شده حساب کرده است تا جذب کربن خود را از نظر تجاری پایدار سازد. این قانون پیش‌بینی می‌کند که اعتبارات مالیاتی برای کارخانه‌های جذب کربن از ۵۰ دلار در هر تن به ۱۸۰ دلار افزایش یابد و و برای سرعت بخشیدن به نوآوری‌ها در بخش حذف کربن طراحی شده است.