به گزارش آی‌زندگی، اختلال اضطراب پس از سانحه(PTSD) می‌تواند توسط تعداد زیادی رویدادهای آسیب زا ایجاد شود مانند تصادف رانندگی، بلای طبیعی، تجربه مرگ نزدیکان یا سایر اعمال منفرد خشونت یا سوءاستفاده. هنگامی که آسیب زمینه ای تکرار شده و ادامه یابد، برخی از متخصصان سلامت روان بین PTSD و نوع های مشابه شدیدتر آن تمایز قائل می‌شوند. اختلال اضطراب پس از سانحه(PTSD) و اختلال اضطراب پس از سانحه پیچیده(C_PTSD) هر دو از تجربه چیزی عمیقا آسیب‌زا نشات می‌گیرند و می‌تواند باعث وقفه زمانی، کابوس و بیخوابی شود.
هردو شرایط همچنین می‌توانند باعث شوند که حتی اگر خطر از بین رفته باشد فرد به شدت احساس ناامنی و خطر کند. با این حال به گفته ی برخی از کارشناسان علیرغم این شباهت‌ها مشخصه هایی وجود دارند که PTSD را از C_PTSD متمایز می‌کنند. تفاوت اساسی میان دو اختلال موردنظر، تناوب آسیب است. در حالی که PTSD در اثر تنها یک اتفاق آسیب‌زا به وجود می‌آید،C_PTSD از آسیب طولانی مدت که طی ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه یا تکرار می‌شود نشات می‌گیرد.
علائم:
● اشکال در کنترل احساسات
● دیدگاه منفی نسبت به خود
● مشکل در روابط
● کناره گیری از آسیب
● از دست دادن سیستم معانی
دلایل:
● کودک آزاری، غفلت یا رها شدن
● خشونت خانگی
● قتل عام
●کودک‌سرباز بودن
● شکنجه
● برده داری
در این نوع از رویدادها یک قربانی تحت کنترل انسانی دیگر است و به راحتی توانایی فرار کردن را ندارد.
درمان
زمانی که C_PTSD ممکن است ارزیابی دقیق تری از علائم شما باشد امکان دارد PTSD تشخیص داده شود. علیرغم پیچیدگی و شدت اختلال، C_PTSD می‌تواند مانند بسیاری از روش‌های مشابه PSTD درمان شود. دارو می‌تواند به کاهش علائم C_PTSD مانند تشویش یا افسردگی کمک کند. آن‌ها به خصوص زمانی که در ترکیب با روان درمانی استفاده شوند، کمک کننده هستند.
روان درمانی
روان درمانی C_PTSD بر شناسایی خاطرات آسیب‌زا و الگوی افکار منفی تمرکز می‌کند و آن‌ها را با خاطرات واقع بینانه و مثبت بیشتری جایگزین می‌کند و یاد می‌دهد که با تاثیرات آسیب و ضربه سازگارتر کنار بیایید. یکی از انواع روان درمانی که در درمان هردو PTSD و C_PTSD ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد به عنوان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR) شناخته شده است.
منبع: سلامت