منتظر باشید: قرصی که جایگزین ورزش می‌شود در راه است

به گزارش آی زندگی و به نقل از دیلی میل، محققان ام آی تی متوجه شدند سلول‌های بنیادی مزانشیمی MSC کلیدی برای اثرات ورزش کردن هستند.

این سلول‌ها می‌توانند به انواع دیگری مانند سلول ذخیره کننده چربی تبدیل شوند.

از سوی دیگر ورزش کردن توانایی تبدیل شدن به سلول ذخیره کننده چربی را کاهش می‌دهد و بدین ترتیب محققان گامی دیگر به ساخت قرصی نزدیک شده‌اند که می‌تواند تاثیر ورزش بر بدن را شبیه سازی کند.

در واقع سلول بنیادی شناسایی شده می‌تواند وقتی افراد رژیم غذایی پرکالری می‌خورندُ به دستگاه ذخیره ساز چربی تبدیل کند و ورزش می‌تواند این اثر را معکوس کند.

بنابراین ساخت دارویی که بتواند این سلول بنیادی را هدف قرار دهد، می‌تواند همان کار ورزش را انجام دهد.

گقتنی است سلول بنیادی مزانشیمی سلول‌های چند توانی هستند که می‌تواند به انواع سلول‌ها از جمله سلول‌های استئوبلاست (سلول‌های استخوانی)، کندروسیت (سلول‌های غضروفی)، میوسیت (سلول‌های عضلانی) و سلول‌های چربی تقسیم شوند.

{ مزانشیم Mesenchyme نوعی بافت همبند جنینی است که از سلول‌های تمایز نیافته سازماندهی شده و باعث ایجاد رگ خونی و رگ لنفی، استخوان و بافت ماهیچه‌ای می‌شود.}

دکتر Manolis Kellis از MIT‌ و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: درک مکانیسم‌های مولکولی که محرک‌های اثرات مفید ورزش و اثرات مضر رژیم غذایی پرچرب هستند، بسیار مهم است.

وی افزود ما می‌توانیم مداخله کرده و داروهایی تولید کنیم که تأثیر ورزش را در چندین بافت تقلید کنند،هرچند ممکن است سال‌ها طول بکشد تا قرص ورزش  وارد قفسه داروخانه‌ها شود، بنابراین در حال حاضر هیچ چیز بهتر از ورزش و رژیم غذایی سالم وجود ندارد.

در مطالعه مذکور روی موش‌ها، محققان به مدت سه هفته به دو گروه از جوندگان رژیم غذایی پرچرب یا معمولی دادند.

سپس آنها را به یک گروه غیرفعال و ورزشکار تقسیم کردند که به مدت سه هفته دیگر به تردمیل دسترسی داشتند.

محققان سه نوع بافت را در موش‌ها مورد بررسی قرار دادند: ماهیچه‌های اسکلتی، بافت چربی سفید احشایی، ذخایر چربی اطراف اندام‌های داخلی و بافت چربی سفید زیر جلدی که چربی را می‌سوزاند.

آنها دریافتند که در هر سه نوع بافت، سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) که می‌توانند به انواع دیگر سلول‌ها تبدیل شوند، به نظر می‌رسد اثرات رژیم غذایی و ورزش را کنترل می‌کنند.

یک رژیم غذایی پرچرب توانایی آنها را برای تبدیل شدن به سلول‌های ذخیره کننده چربی افزایش داد، در حالی که ورزش اثر معکوس داشت.

اکنون محققان در حال بررسی نمونه‌هایی از روده کوچک، کبد و بافت مغز موش‌های مورد مطالعه هستند تا ببینند فعالیت بدنی و رژیم‌های غذایی پرچرب چگونه بر این قسمت‌ها تأثیر می‌گذارند.

داوطلبان انسانی نیز نمونه خون می‌دهند تا محققان بتوانند تفاوت بین انسان و موش را با دقت بیشتری بررسی کنند.

این تیم همچنین دریافت که ورزش و رژیم غذایی پرچرب بر ریتم شبانه روزی جوندگان تأثیر می گذارد.

این چرخه‌های داخلی 24 ساعته بدن است که خواب، دمای بدن، ترشح هورمون و هضم را کنترل می‌کند.

بر اساس این تحقیق، دو ژن‌ جوندگان، DBP و CDKN1A، مشابه ژن‌هایی بودند که با افزایش خطر چاقی در انسان مرتبط بودند.

محققان امیدوارند که یافته‌های آنها به توسعه دارو برای تقلید برخی از مزایای ورزش کمک کند.

دکتر کلیس گفت: پیام برای همه باید این باشد که رژیم غذایی سالم داشته باشند و در صورت امکان ورزش کنند.

وی تاکید کرد برای کسانی که این امکان وجود ندارد، به دلیل دسترسی کم به غذاهای سالم، یا به دلیل ناتوانی یا سایر عواملی که مانع ورزش می‌شوند، یا صرفاً کمبود زمان برای داشتن یک رژیم غذایی سالم یا یک سبک زندگی سالم، آنچه این مطالعه می‌گوید این است که ما اکنون به سوی دستکاری در فرایند ژن‌های خاص و فرآیندهای مولکولی و سلولی حرکت کرده تا بتوانیم داروی ورزش را تهیه کنیم.

این یافته ها در مجله Cell Metabolism منتشر شد.

از هر 10 مرد و زن در ایالات متحده، چهار نفر چاق هستند، که برای سیستم مراقبت‌های بهداشتی حدود 173 میلیارد دلار در سال هزینه دارد.

در انگلیس از هر چهار بزرگ‌سال یک نفر چاق است و سالانه 6.5 میلیارد پوند برای NHS هزینه دارد.

علی‌رغم تلاش مقامات برای ترویج سبک زندگی سالم، این ارقام برای دهه ها افزایش یافته است.