فضانوردان میگویند که پنجرههای پیچیده و طراحی هوشمندانه باید از ویژگیهای کلیدی نسل بعدی ایستگاههای فضایی باشند.
ایدههای فضانوردان برای پنجرههای ایستگاه فضایی آینده
به گزارش آیزندگی، گروه ماموریت “کرو-۴”(Crew-4) شرکت “اسپیس ایکس”(SpaceX) متشکل از چهار فضانورد که در ۱۴ اکتبر به زمین بازگشتند، چندین سال تجربه پرواز فضایی و کار کردن روی “ایستگاه فضایی بینالمللی”(ISS) را دارند. آنها طی یک کنفرانس مطبوعاتی به خبرنگاران گفتند که خانه در حال گردش آنها، مکانی عالی برای سکونت بوده است اما نسل بعدی ایستگاههای فضایی میتوانند فناوری را حتی فراتر از این ببرند.
به نقل از ایسنا، “باب فارمر”(Bob Farmer)، خلبان کرو-۴ و فضانورد ناسا گفت: ما در حال تلاش کردن برای جهشهای بعدی به سوی اکتشافات در اعماق فضا هستیم اما پیش از هر کاری، اگر قرار است کاوش انسانی انجام شود، باید انسان در معادله قرار بگیرد.
اگرچه ایستگاه فضایی بینالمللی در حال حاضر از شرایط خوبی برخوردار است اما ناسا برای حرکت کردن از این ایستگاه به ایستگاههای فضایی تجاری در سال ۲۰۳۰ برنامهریزی میکند و برای حمایت از این تلاش، در مراحل اولیه کمک مالی کرده است. این آژانس فضایی در ژانویه ۲۰۲۰، شرکت “آکسیوم اسپیس”(Axiom Space) را برای ساخت یک ماژول تجاری انتخاب کرد که پیدایش یک ایستگاه خصوصی کاملا مستقل خواهد بود. همچنین ناسا، فهرست مقاصد تجاری مدار پایین زمین را در دسامبر ۲۰۲۱ به مفاهیم طراحیشده توسط شرکتهای “نانورکس”(Nanoracks)، “نورثروپ گرامن”(Northrop Grumman) و “بلو اوریجین”(Blue Origin) گسترش داد که در پروژه خود با “سیرا اسپیس”(Sierra Space) همکاری میکند.
فارمر گفت که این شرکتها باید به فکر باشند که چه فناوریهای جدیدی میتوانند وارد ایستگاههای فضایی تجاری شوند. وی خاطرنشان کرد که ایستگاه فضایی بینالمللی، به سهم خود پیشگام بوده است. اگرچه فارمر به جزئیات اشاره نکرد اما یک مثال بارز این موضوع، بازیافت آب از ادرار برای کاهش نیاز به بردن آب از زمین است.
فارمر تاکید کرد که شرکتها با هر فناوری که به آن میپردازند، باید کارآیی و پایداری را در ذهن داشته باشند. سپس، علمی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. “جسیکا واتکینز”(Jessica Watkins)، متخصص مأموریت کرو-۴ و زمینشناس متخصص مریخ که یک مقاله علمی را هنگام حضور در فضا منتشر کرد، از طراحان نسل بعدی ایستگاههای فضایی خواست که یک پنجره گنبدی ۳۶۰ درجه شبیه به آنچه که ایستگاه فضایی بینالمللی در سال ۲۰۱۰ دریافت کرد، در دستور کار خود قرار دهند.
واتکینز گفت که گنبد ایستگاه فضایی بینالمللی به فضانوردان امکان میدهد تا از پنجره به بیرون نگاه کنند، زمین را زیر پای خود ببینند و مشاهدات علمی انجام دهند. وی خاطرنشان کرد که این پنجره، فرصتهای بیشتری را برای اعضای ماموریت فراهم میکند تا با محیطی که در آن هستند، تعامل داشته باشند. خواه این منظره از زمین باشد، خواه منظرهای از ماه یا حتی دورتر از مریخ.
“سامانتا کریستوفورتی”(Samantha Cristoforetti)، فرمانده ماموریت “اکسپدیشن ۶۸”(Expedition 68) که دو ماموریت بلندمدت را در اختیار دارد، خواستار انعطافپذیری در طراحی تا حد امکان شد؛ به ویژه با توجه به احتمال ورود کاربران دیگر مانند گردشگران فضایی.
کریستوفورتی گفت: ما به سوی ایستگاههای فضایی تجاری پیش میرویم و پروازهای فضایی را داریم که شاید به عنوان یک نمونه حرفهای به فضا پرواز نمیکنند اما میتوانند به قصد لذت بردن از فضا انجام شوند.کریستوفورتی از مهندسان خواست تا به جای اینکه از انسانها بخواهند با محیط سازگار شوند، طرحهایی را ارائه دهند که با در نظر گرفتن انسان ساخته شدهاند.
وی افزود: طراحان باید برای ارزیابی قابلیت استفاده و لذت استفاده از چنین ویژگیهایی وارد شوند اما این نکته در حال حاضر هم در پروازهای فضایی رایج است. بنابراین، من کاملا مطمئن هستم که این اتفاق به طور طبیعی خواهد افتاد.