گاستروانتریت که اغلب با نام “آنفلوانزای معده” شناخته میشود، به هیچ وجه نوعی آنفلوانزای نبوده و در واقع التهاب پوشش داخلی روده میباشد.
آنفلوانزای معده چیست و چه درمانی دارد؟
به گزارش آیزندگی، بیشتر اوقات یک ویروس عامل به وجود آمدن آن بوده که در این صورت، این بیماری تحت عنوان “گاستروانتریت ویروسی” نامگذاری میشود.
بعضی مواقع باکتریها، انگلها یا علل دیگر ممکن است باعث ایجاد گاستروانتریت شوند. اجتناب از غذا و آب آلوده و اطمینان از شستن مکرر دستها میتواند به محافظت از افراد در برابر این وضعیت ناخوشایند کمک کند.
●گاستروانتریتی که توسط ویروس ایجاد نمیشود، میتواند شامل دلایل ذکر شده باشد:
○عفونت های باکتریایی: سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر، کلستریدیوم دیفیسیل (C. difficile) و اشریشیا کلی (E. coli) گاهی منجر به گاستروانتریت شده و این باکتریها میتوانند با مصرف غذا یا آب آلوده پخش شوند.
○انگلها: بیشتر موارد گاستروانتریت انگلی توسط ژیاردیا و کریپتوسپوریدیوم ایجاد میشود. این موجودات را میتوان با نوشیدن آب آلوده یا شنا در یک استخر آلوده جمع آوری و منتشر کرد.
○سایر علل:مصرف برخی داروها یا سموم شیمیایی، مانند فلزات یا مواد گیاهی، میتواند منجر به گاستروانتریت شود، اگرچه این امر جز موارد نادر به حساب میآید.
●علائم و نشانههای گاستروانتریت یا آنفلوانزای معده:
علائم گاستروانتریت ویروسی معمولاً حدود یک تا دو روز پس از ورود ویروس به بدن شخص شروع شده و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
○اسهال آبکی
○درد یا گرفتگی معده
○حالت تهوع
○استفراغ
○دردهای عضلانی
○سردرد
○تب
○لرز
به طور معمول، این علائم یک یا دو روز به طول میانجامد اما ممکن است تا ۱۰ روز نیز همچنان باقی بمانند.
در برخی افراد، علائم گاستروانتریت در شب بدتر میشود. این موضوع به این دلیل اتفاق میافتد که سیستم ایمنی بدن افراد در شب اغلب فعالتر شده و مواد ضدعفونی را آزاد میکند که باعث التهاب شده و احساس بدتری در بیمار ایجاد میکنند.
●علل و عوامل خطر گاستروانتریت
گاستروانتریت یک بیماری مسری است و معمولاً از طریق عوامل زیر منتقل میشود:
○خوردن غذای آلوده (به خصوص غذاهای خام یا نیم پز)
○نوشیدن آب آلوده
○تماس نزدیک با فرد آلوده
○استفاده از ظروف کثیف
●درمان آنفولانزای معده
گاستروانتریت معمولاً سیر خود را طی کرده و خود به خود از بین میرود و هیچ درمان پزشکی خاصی برای گاستروانتریت ویروسی وجود ندارد.
اگر فردی مبتلا به عفونت باکتریایی یا انگلی باشد ممکن است پزشک برای او آنتی بیوتیک تجویز کند.پزشکان معمولاً استفاده از درمانهای ضد اسهال مانند لوپرامید (ایمودیوم) را توصیه نمیکنند زیرا میتواند عفونت را به ویژه در کودکان طولانیتر کند، اما استفاده از این داروها ممکن است در برخی موارد مفید واقع شوند.
منبع: سلامت